Działalność Świetlicy Terapeutycznej.

Działalność Świetlicy Terapeutycznej.

Od początku roku szkolnego w naszym internacie działa świetlica terapeutyczna.
Chcielibyśmy podzielić się tematyka i zagadnieniami jakie już podejmowaliśmy na naszych warsztatach.

„Różnimy się. I to jest piękne”.
Głównym celem zajęć było wzmocnienie pozytywnej samooceny młodzieży i akceptacji samego siebie. W czasie zajęć zaprezentowane zostały filmy pokazujące  standardy zachowań wobec osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Wychowankowie zostali zapoznani z poradnikiem „Savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością”. Pokazuje on w jasny i przejrzysty sposób, jakich zachowań należy unikać, a jakie będą pomocne w kontakcie z osobami z niepełnosprawnością ruchową, narządu wzroku i słuchu.
Tematyka poruszana na zajęciach miała również na celu  odpowiedź na pytanie:  Jak okazywać szacunek i zrozumienie wobec koleżanek i kolegów ?
Zajęcia pomogły  młodzieży poznać siebie, uporządkować reakcje na własne zachowanie w różnych sytuacjach.

„Jesteś tego warta – reklama i ja”.
Głównym celem zajęć było uświadomienie młodzieży  pozytywnych i negatywnych stron reklamy oraz próba odpowiedzi na pytanie: Jak zachować zdrowy rozsądek przed inwazją reklam ?
Wychowankowie zostali zapoznani z podstawowymi technikami reklamy stosowanymi  w komunikowaniu masowym, m.in.: powtarzanie, symbol, moda, etykietowanie, autorytety, które oddziałują na nasze zmysły, emocje i pamięć.
Młodzież chętnie dzieliła się swoimi spostrzeżeniami i doświadczeniami odnośnie nabycia reklamowanych produktów.
W czasie zajęć zwrócono uwagę na rolę sztuczek marketingowych stosowanych przez sprzedawców i producentów i ich wpływ na naszą spontaniczność w podejmowaniu decyzji zakupowych.

”Jak cię widzą, tak cię piszą”.
Celem zajęć było kształtowanie nawyków dbania o wygląd zewnętrzny i ubiór odpowiedni do okoliczności. Ponadto zwrócono uwagę na rolę mowy ciała i odpowiedniej postawy w kreowaniu pozytywnego wizerunku. W trakcie zajęć wychowankowie zostali zapoznani z pojęciem wizerunku i jego elementami składowymi, m.in.: wygląd zewnętrzny, komunikaty niewerbalne czyli mowa cała, umiejętności interpersonalne, savoir vivre, kultura osobista, wyrażanie postaw. Dalsza część zajęć miała charakter warsztatowy – młodzież poprzez scenki sytuacyjne uczyła się rozpoznawać sygnały wysyłane przez  nasze ciało, a zwłaszcza stopy, oczy, dłonie i mimikę twarzy. Niezwykle przydatna okazała się tutaj prezentacja multimedialna – Mowa ciała. Miej ją pod kontrolą. Uświadomiła ona wychowankom znaczenie czynników niewerbalnych podczas spotkania z drugą osobą. Podsumowaniem naszych zajęć był projekcja filmu „Savoir- vivre:  kultura na co dzień.”

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.