Obchody tego święta przypadają na dzień 30 kwietnia. Chyba nikt nie ma najmniejszych wątpliwości co do tego, że przemoc, zarówno fizyczna jak i psychiczna jest najgorszą z możliwych rzeczy, jakie mogą spotkać dziecko. Dlatego też, dobrze, że jest taki dzień, kiedy to organizowane są wydarzenia, które mają zwrócić uwagę społeczeństwa na problem stosowania kar fizycznych wobec dzieci. Pierwszą polską organizacją zwalczającą przemoc wobec dzieci było Towarzystwo Zapobiegania Cierpieniu Dzieci.W 1946 roku pojawiło się określenie syndromu „bitego dziecka”.
W 1981 roku prof.Maria Łopatkowa założyła Komitet Ochrony Praw Dziecka, który od tego czasu sprawuje opiekę nad ofiarami przemocy emocjonalnej, fizycznej, seksualnej oraz zaniedbań i niewłaściwej opieki.Celem działalności tej organizacji jest upowszechnianie znajomości praw dziecka, podejmowanie inicjatyw związanych z doskonaleniem systemu praw dziecka oraz obrona indywidualnych i zbiorowych praw dziecka.
W Polsce od sierpnia 2010 roku istnieje całkowity zakaz stosowania przemocy wobec nieletnich, a reguluje go Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz Kodeks rodzinny i opiekuńczy
Niestety, w Polsce wciąż mamy do czynienia ze społecznym przyzwoleniem na stosowanie agresji wobec najmłodszych.Niektórzy zwyczajnie aprobują przemoc w wychowaniu, a inni uważają, że bicie jeszcze nikomu nie zaszkodziło.Więc dobrze,,że pojawiają się różne kampanie podejmujące ten temat, jak np.”Reaguj, masz prawo” , „Zobacz – Usłysz – Powiedz”, „Za drzwiami”
Tak naprawdę bicie dziecka jest porażką wychowania, przegraną dorosłego z własną frustracją i świadectwem braku jego kompetencji wychowawczych.
To, co ważne dla dziecka, to ciepły i bezpieczny dom.W takim domu nie ma miejsca na przemoc
Pozytywny rodzic, to taki, który posiada umiejętność radzenia sobie z dzieckiem w sposób bezprzemocowy, ucząc go odpowiedzialności i poszanowania praw każdego człowieka.

Przygotowała: M. Kozieł